From Kiev with love

Although around 300,000 people live in Kherson, the people in the Ukraine call it a small town. Now that we have seen Kiev, we can start to understand this a little. Kiev has everything you can expect from a big city: a city centre with big old buildings, squares and parks and outside the centre big apartment buildings. A lot of these buildings are old and not maintained, but they are building loads of new ones.

The YWAM base is located on the Dnipro on the other side from the centre. It is very quiet here and at a distance of less than 200 meters, there is a little beach where we spent our first afternoon relaxing after an exciting but exhausting train ride. Around 40 to 50 people from 15 different countries work here on this base. The Dutch YWAM-er, Elisabeth, spent a lot of time with us. And, although we spoke mainly English, it was nice for her to be be able to look in the Dutch 'Opwekking' songbook. 

To our great joy, Luba traveled this week to Kiev. Luba is Ukrainian (but grew up in Canada) and for the past few months she has volunteered on the Heidebeek base. It was really nice to see her again and to spend time with her this week. And she did some amazing (translation) work for us.

Most of our work was concentrated around an orphanage called the Father's House. This Christian private orphanage is supposed to be the best in the Ukraine and we can understand why. The buildings are spacious and in perfect condition and outside the children and teens (between the age of 4 and around 20) have enough space to hang around and play. The house is organised so that most of the children live on the property with foster parents who live a few years at the orphanage. This way the children have something like a family where thy receive love and attention.

This week, the dental truck of YWAM Kiev visited the Father's House. Laurence, Agnes and Yfke were quickly trained to become dental assistants and helped the dentists with treating the children. The dentists were really patient with the children, even with the busy schedule they had these days. They explained what they were doing and prayed with the really scared kids. Our assistants did not only got a lot of respect for the dentists, but also for many of the children. Some did not make a sound during the treatment, even when a tooth had to be extracted. Or for the little boy who only opened his mounth for the dentist, after his father promised him some sjashlick if he would cooperate. Reina treated some children and teenagers with wounds, a sore throat and other physical complaints. And while Gerda was waiting for her appointment, she entertained the children in the waiting room.

The rest of us spent the Tuesday and Wednesday afternoon with the kids. And although we did not do our complete program, we and the kids had a great time. Between the dramas, lectures and making masks , we played and talked with the children and teenagers. Fortunately, we had some translators, so that the conversations became a lot easier. And now we were able to hear what they said to another about us... like the relief from some of the girls when they found out that Luba is married to another Dutch guy, not Christiaan.

After this week in Kiev, we had three options for the next week: return to Kherson, stay in Kiev, or travel further to the YWAM base in Ternopil. Oli and Chellanna have to go back to the boat, but the rest of us prayed where God wants us to be. Maybe this was because we were very tired, but we did not recieve a clear answer. So we asked the rest of our team in Kherson to pray for us. Their impression was that God wanted to say to us that every option is a good one. He will bless us and use us wherever we go.

On Thursday, it was not clear where we were going next week, so Laurence wanted to get some extra team money. However, several attempts to get enough money at several ATMs failed. But to our great joy, financial help came from an unexpected source. The YWAM base decided to donate the offering during their family evening (on Thursday evening) to our outreach. And that was exactly the amount that Laurence tried to withdraw from the bank.

We thank God that he took care for us this week - in all the possibilities to reach out to the Father's House and other places, in encouraging encounters with YWAM-ers from Kiev, as well as that we noticed that God worked this week in our hearts. We also thank God for the invittaion to go the Ternopil base and pray that we can be a blessing for this base and for the people we meet. We would appreciate it if you will pray together with us. And also pray for our team members in Kherson. We hope to be able to give you an update of all that is happening there within a few days.

------------------------------

Hoewel Kherson ongeveer 300.000 inwoners heeft, wordt het door de Oekraïners een kleine stad genoemd. Nu we Kiev hebben gezien begin ik dat een beetje te begrijpen. Kiev heeft alles wat je van een grote stad kan verwachten: een centrum met grootse, oude gebouwen, pleinen en parken en buitenwijken met hoge gebouwen. Veel van deze woonblokken zijn oud en afgetakeld, maar er wordt ook een heleboel bijgebouwd.

De Jeugd met een Opdracht basis waar we deze week verblijven ligt aan de Dnipro aan de overzijde van het centrum. Het is hier heel rustig en op nog geen 200 meter afstand ligt en klein rivierstandje waar we zondagmiddag hebben liggen bijkomen van de enerverende, maar ook vermoeiende treinreis. Op deze basis werken zo'n 40 a 50 mensen uit 15 verschillende landen. De Nederlandse Ywammer, Liesbeth, heeft deze week veel met ons opgetrokken. En hoewel we vooral Engels spreken, was het voor haar al heerlijk om weer eens in een Nederlandse Opwekkingbundel te kunnen bladeren.

Tot onze grote vreugde was Luba deze week ook afgereisd naar Kiev. Luba is Oekraïense (hoewel opgegroeid in Canada) en heeft afgelopen maanden als vrijwilliger gewerkt op Heidebeek. Het was erg leuk om haar weer te zien en om deze week tijd met haar door te brengen. En ze heeft fantastisch vertaalwerk voor ons verricht.

Ons werk heeft zich afgelopen week voornamelijk geconcentreerd rond het weeshuis Father's House. Dit Christelijke private weeshuis schijnt het beste weeshuis te zijn in de Oekraïne en we kunnen begrijpen waarom. De gebouwen zijn ruim en in perfecte staat van onderhoud en buiten hebben de kinderen en jongeren (in de leeftijd 4 tot een jaar of 20) een heerlijke plek om rond te hangen en te spelen. De organisatie is zo gestructureerd dat veel kinderen binnen het weeshuis leven bij fosterparents die enkele jaren in het weeshuis verblijven. Zo hebben ze toch een alternatieve gezinssituatie waarin ze liefde en aandacht krijgen.

De Father's House werd deze week bezocht door de tandartstruck van Ywam Kiev. Laurence, Agnes en Yfke zijn deze week omgeschoold tot tandartsassistenten en hebben de tandartsen geholpen met de behandelingen. Ondanks de vele patiënten deze week, waren de tandartsen erg rustig en namen alle tijd voor de kinderen. Ze legde uit wat ze gingen doen en als de kinderen erg bang waren, gingen ze samen met hen bidden. Maar onze assistenten hebben niet alleen respect gekregen voor deze tandartsen, maar ook voor vele van de kinderen. Zij die geen kik gaven, zelfs al moesten er tanden getrokken worden. Of voor dat jongetje dat alleen zijn mond voor de tandarts opende, nadat zijn vader hem via de telefoon sjaslick had beloofd als hij mee zou werken. Reina heeft enkele kinderen en tieners onderzocht en behandeld met wonden, keelpijn en ander klachten. En Gerda verzorgde, terwijl ze aan het wachten was op haar afspraak, het entertainment in de wachtkamer.

De rest van ons heeft dinsdag- en woensdagmiddag met de kinderen doorgebracht. Hoewel we niet ons hele voorbereidde programma hebben kunnen uitvoeren, hebben we een geweldige tijd gehad met de kinderen. Tussen de drama's, lessen en maskers maken door, hebben we heel gezellig gespeeld en zo goed als het ging gekletst met de kinderen en tieners. Gelukkig hadden we verschillende vertalers mee, waardoor het praten een stuk makkelijker ging. En waardoor we ook konden verstaan wat ze tegen elkaar zeiden over ons. Zo waren een aantal van de tienermeiden erg opgelucht dat Luba met een andere Nederlandse man was getrouwd dan met Christiaan.

Na deze week in Kiev waren er voor ons drie opties voor volgende week: terug naar Kherson, blijven in Kiev, of doorreizen naar de Ywam basis in Ternopil. Oli en Chelanna moeten in elk geval terug naar de boot, maar de rest van ons heeft gebeden wat God wil dat we doen. Misschien kwam het omdat we erg moe waren, maar een eenduidig antwoord kwam uit onze gebeden niet naar voren. Dus hebben we ook de rest van het team in Kherson gevraagd om voor ons te bidden. Hun indruk is dat God tegen ons wil zeggen dat iedere keuze die we maken een goede is. Dat Hij ons zal zegenen en gaat gebruiken waar we ook naartoe gaan.

Omdat het donderdag nog onduidelijk was waar we de komende week door gaan brengen, wilde Laurence wat extra teamgeld opnemen bij de pinautomaat. Maar het lukte haar niet om genoeg op te nemen, ondanks verschillende pogingen bij verschillende banken. Maar tot onze grote vreugde kwam er financiele hulp uit onverwachte hoek. De Ywam-basis besloot om de collecte tijdende de familieavond (donderdagavond) aan onze outreach te schenken. En laat dat nou precies het bedrag zijn wat Laurence had willen opnemen.

Wij bedanken God dat hij deze week zo goed voor ons heeft gezorgd. In de mogelijkheden om uit te reiken in Father's House en op andere plekken, in bemoedigende ontmoetingen met Ywammers in Kiev, en dat we merken dat Hij deze week in ons aan het werk is. Ook bedanken we God dat we de uitnodiging hebben gekregen vanuit Ternopil en bidden dat we daar ook een zegen mogen zijn voor de basis en de mensen die we ontmoeten. We stellen het op prijs als jullie samen met ons meebidden. En bidt ook samen met ons voor onze teamgenoten in Kherson. We hopen jullie binnen een paar dagen een update te kunnen geven van alles wat daar gebeurt.