Around Bourgas / Rond Bourgas

Just outside Bourgas, there is a village where the chickens are running free on the streets, everyone grows his own vegetables, horse and cariage is a perfectly normal way of transport, and four generations live under one roof. This village was so hospitalbe to receive us (Dylan, Dustin (bootcrew), Trijnie, Willemijn, Lieske, Kayla, Timon, Christiaan B.) as guests. We slept on matrasses on the floor of the Pentacostel church and had to instal our own shower on the toilet. A stove was not available, so daily we had to make a choice between the meetballs of the local cafe, or cuisine de Dylan on the campfire.

To adapt ourselves as good as possible, and because the temperature rose during the afternoons over 30 degrees Celcius, we worked according to a siesta scedule. So we woke up together with the roster and started the day. First a little chat over the fence and receiving arms full of cucumbers with helping out in the neighboors garden. And around 7 o clock we started with sanding and painting the windows and chopping and storing 7 m3 of wood for the winter.

The longer we stayed in this village, the more our neighboors and church members spoiled us with al sorts of nice food out of their own kitchens: fresh cherries, strawberries, pancakes, bread, a special Bulgarian yoghurtdrink and fresh peach juice. Pastor Simeon, our host, said this was the best way of evangelism and public relations in years. Even people who normally never wanted to have anything to do with this church came to us with compliments for us and the church. Not just because of the work we did, but mainly because we adapted so well to the local way of living.

Beside all the practical work, we also blessed the church by leading all of the three services during the week. Most of all, we enjoyed worshipping together with the curch members (in Bulgarian and English), praying together and blessing each other. During the wednesday service, we prayed with several persons for healing. One of them was a passionate believer in his seventies. While praying, Timon had to think of the word 'forgive'. He said this to this man, and indeed there where some issues between him and some neighboors. But he was affraid of rejection if he would ask forgiveness. Friday, this man was again in the church and praised God. The wednesday evening he went to his neighbours to ask for forgiveness. One of them forgave him, the other did not. But the best of all is that he woke up the next morning without pain in his bones. Praise God!

This week, we stay in an other village just outside Bourgas, but work in the centre. The first two days we cleaned an orphanage for teenagers. The rest of this week we will work together with a local church and with Danielle and Stefan: two inspirering missionaries who organised a lot for us last week. We thank God for all the possibilities we have to show His love in and around Bourgas. We are looking forward to see what else he has prepared for us.

-------------

Net buiten Bourgas ligt een dorpje waar de kippen nog vrij over straat lopen, iedereen zijn eigen groenten verbouwt, paard en wagen een heel normaal vervoermiddel is, en vier generaties onder een dak wonen. En afgelopen week was dat dorpje zo gastvrij om ons (Dylan, Dustin (bootcrew), Trijnie, Willemijn, Lieske, Kayla, Timon, Christiaan B.) te ontvangen.We sliepen op matrassen in de Pinksterkerk en hebben onze eigen douche moeten installeren op het toilet. Een kookplaat was niet aanwezig, dus moesten we dagelijks de keuze maken uit gehaktballen van het lokale eetcafe, of cuisine de Dylan van het kampvuur.

Om ons zo goed mogelijk aan te passen aan het leven in dit dorpje, en omdat het overdag ruim 30 graden was, hebben we gewerkt volgens een siesta rooster. Dus wanneer de haan begon te kraainen stonden we op en gingen aan de slag. Eerst een praatje over de heg en armen vol komkommers verdienen met kleine klusjes in de tuin van de buren. En rond 7 uur startten we met het schuren en lakken van de ramen en het fijnhakken en opbergen van 7 m3 hout voor de winter.

Hoe langer we in dit dorpje verbleven, hoe meer onze buren en de kerkleden ons verwenden met allerlei lekkernijen uit eigen keuken en tuin: verse kersen, aardbijen, pannenkoeken, gebak, een bulgaarse yoghurtdrank en verse perziksap. Pastor Simeon, onze gastheer, noemde dit de beste evangelisatie en pr-actie in jaren. Want zelfs mensen die normaal niks met deze kerk te maken willen hebben, kwamen langs met complimenten voor ons en de kerk. Voornaamste reden hiervoor was niet het werk dat we deden, maar onze manier van aanpassen aan de lokale levenswijze.

Naast al het praktische werk in de kerk, hebben we ook op geestelijk vlak de kerk kunnen zegenen. Alle drie de diensten deze week bestonden voornamelijk uit onze inbreng. Het was vooral gaaf om samen met de kerkleden te zingen (Bulgaars en Engels), voor elkaar te bidden en elkaar wederzijds te zegenen. Tijdens de woensdagavonddienst hebben we met verschillende mensen voor genezing gebeden. Een van hen was een vurige gelovige van in de 70. Tijdens het bidden moest Timon denken aan het woord vergeving. Met behulp van de pastor vertelde hij dit aan deze man. Inderdaad lagen er wat conflicten tussen hem en zijn buren, maar hij was bang voor afwijzing als hij om vergeving zou vragen. Vrijdag was deze man weer aanwezig en dankte God. Hij was woensdagavond nog naar zijn buren gegaan om vergeving te vragen. Een van hen heeft hem vergeven, de ander niet. Maar het mooiste is dat hij de volgende ochtend wakker werd zonder pijn in zijn botten. Prijs God!

Deze week verblijven we in een ander dorp net buiten Bourgas, maar werken in het centrum. De eerste twee dagen hebben we schoongemaakt in een weeshuis voor tieners. De rest van de week gaan we werken met een lokale kerk en met Danielle en Stefan; twee inspirerende zendelingen die ook de afgelopen week veel voor ons hebben betekend. We danken God voor al deze mogelijkheden die we hebben om Zijn liefde te laten zien in en rond Bourgas en kijken uit naar wat Hij nog meer voor ons heeft voorbereid.