But before we continue to talk about the future, we would like to tell something about our last week in Varna. As you probably noticed this post is published a little later than you expected from us. The reason for this is that the last four workdays in Varna have been very busy for everyone, without much time off.
Friday the 29th of May was the first of many adventures with God in this city. A small group (Mathijs, Jacco, Tobias, Elisabeth, Kaitlyn and Lena) left in the morning without knowing where to go. “We meant to leave town, but our bus took us straight back into the centre. So we decided to walk around and look for opportunities to pray. We prayed for a man with a disability and in front of some sex shops. We prayed that God will change these places into sexual education shops to show the people how sex is meant by God – to enjoy it in a healthy way, instead of an addicted and destructive way. We also bought several postcards and asked God for words and Bible verses to put on them. The people who received those cards can really say they received a card from God. On the moment we arrived at the cathedral of Varna, there was a service going on. At the and of the service, Lena was so exited about a part of Scripture that she wanted to preach about it. But unfortunately she was not allowed to.
On Sunday we attended and led several church services. Most services didn’t end after worship, testimonies and a preach, but we were invited to pray for church members as well. Timon brought a non-Christian Bulgarian friend to “his” service, and he spend the whole day (from 10 till 5) with this new experience.
During these weeks we had a lot of contact with Gypsies in and out of the city. Several afternoons we spend in Gypsy slums. It was a shock to see the difference between the tourist centre of Varna and the places where the Gypsies live. Frank and some Gypsy boys visited us two evenings on the boat. Frank is a German who was called by God to work in a Gypsy neighborhood about five years ago. Without speaking one word Bulgarian, he entered a house in a Gypsy slum, and now, years later, he is fully accepted in the community. He has a few boys as disciples and teaches them life skills and leadership qualities to become Christian leaders in the community. Together with some of his boys we played soccer on the beach. Something they didn’t do for a year since the Bulgarians don’t want the Gypsies in the tourist centre. It is awful to see how the Gypsies are treated by the Bulgarians as lesser humans, or even worse.
Wednesday was a party day for all of us, with Matthijs at the centre. After three years of thinking about it, he chose together with God today as the day to be baptized (in the Black Sea). At ten o’clock we met on the beach where Matthijs, with his feet already in the water, explained why he wanted to be baptized here and now. Afterwards Fred read a passage from Romans 6. Then it was time for Mattijs to go into the sea, together with Fred and Remco who would baptize him. Unfortunately, the schedule for that day was so full that there was no time for a party, but everyone who saw Matthijs that day could see in his eyes how happy he was with this event.
After weeks of preparation, we had the English holiday club for children in the 2nd Baptist church. Daily a little over ten children came to be taught by Tobias, Ellen, Laura, Kaitlyn and Christiaan B, and in the afternoons Timon and Rene organised some games and sports. The days were exhausting, especially since the level of English was between a five year old who learned little more than “I am Oggie” and “red,” and Emma who has an English mother. And it was our job to teach all of them some English. See how you can do that! But at the end we had a great time with the kids, everyone learned some English on their own level and it was an honour to be a blessing to the children. Timon asked God what these days mean in the lives of the children, and God gave him the image of a bowling strike: these days we gave the children a full blessing and in the “final score” of their lives, that will count.
On the boat we also had a busy time this week. Together with the local Pentecostal church we organized several evenings: a karaoke party, a discussion evening and a cultural evening in which all the different countries got a chance to present themselves. Just like during the lecture phase some enthusiastic ones kept grabbing the mike to sing, while some others preferred to watch it from a safe distance, while chatting with our new friends. We also got to hear some famous Bulgarian songs. The highlights of the cultural evening were Derek’s hymn to Canada (I like Canada, ‘cause it’s good, I think you should to) and of course the real Dutch stroopwafels.
We are all both sad and enthusiastic about our departure this Tuesday. We will miss each other, both personally and in working together. But it is often easier and more challenging to work in a smaller group. We can’t hide behind the group, but have to step out in (new) things. We would appreciate it if you (continue to) pray for us: for good cooperation within the small groups, for opportunities to show Gods light in the (new) places we go to, and for Gods guidance in the group who goes on the unknown adventure. In Sliven we will work a lot together with Gypsies, so please pray for wisdom to communicate and work well with them.
To finish of, we would like to present the diferent groups for the next weeks:
Sliven 9 till 21 June: Laurence, Yfke, Agnes, Reina, Kari, Ellen, Remco, Elisabeth, Tobias en Jacco
Varna 9 till 21 June: Matthijs, Lena, Joke, Derek, Rene, Jolanda
Adventure journey 9 till 21 June: Dylan, Gerda, Laura, Christiaan B, Christiaan G, Kaitlyn, Desiree, Kayla, Trijnie, Willemijn, Timon, Lieske
Sliven 21 till 30 June: Laurence, Dylan, Yfke, Agnes, Reina, Ellen, Remco, Laura, Willemijn, Lieske, Jolanda, Derek, Joke, Trijnie, Rene, Lena
Burgas 21 till 30 June: Matthijs, Gerda, Christiaan B, Christiaan G, Elisabeth, Jacco, Tobias, Timon, Kayla, Desiree, Kaitlyn
------------
Deze week hebben we onze laatste gezamelijke werkweek gehad met de hele groep. Aanstaande dinsdag vertrekt er een groep naar Sliven, een deel bijft aan boord van de Next Wave in Varna en de rest gaat op avontuur met God. Deze groep zou naar Balchik gaan, maar dat is afgezegd. Waar ze naartoe gaan is nog onduidelijk, maar we vertrouwen God dat Hij hen naar een goede plek leidt. En op 21 juni vindt er een grote schuiftruuk plaats: de Sliven groep wordt uitgebreid met 10 personen en de rest gaat terug naar de boot, om een dag later naar Burgas te zeilen en daar ruim een week te werken. Dit houdt dus in dat sommigen van ons elkaar drie weken moeten missen.
Maar voordat we te veel uitkijken naar de nabije toekomst, willen we jullie graag iets meer vertellen over de afgelopen week in Varna. Zoals jullie wellicht hebben gemerkt verschijnt deze post een paar dagen later dan normaal. Dat komt omdat de laatste vier werkdagen in Varna voor iedereen erg druk zijn geweest, met amper vrije tijd.
Vrijdag 29 mei vond het eerste van vele avonturen met God plaats. ’s Morgens is er een kleine groep (Mathijs, Jacco, Tobias, Elisabeth, Kaitlyn en Lena) op uit getrokken zonder te weten waar we zouden belanden. En zoals gewoonlijk begonnen we de trip met gebed. Het was de bedoeling om de stad uit te gaan, maar de bus die we namen leidde ons regelrecht terug naar het centrum van Varna. Vandaar uit zijn we gewoon maar gaan lopen en zochten we naar mogelijkheden om voor te bidden. We hebben voor een man gebeden die en vergroeide voet had en voor twee sexshops. We hebben God gevraagd om de sexshops te vervangen voor seksuele voorlichtingshop om mensen te laten zien hoe het door God bedoelt is. Om op een gezonde manier van sex te genieten, zodat het niet verslavend of vernietigend is. Ook hebben we een paar kaarten gekocht en God gevraagd voor woorden en Bijbelverzen om op de kaart te zetten. De mensen die de kaart door de brievenbus gehad hebben kunnen eindelijk een zeggen dat ze een briefje van God hebben ontvangen. Op het moment dat we bij de kathedraal van Varna kwamen was daar een dienst bezig. Aan het eind van deze dienst was Lena zo enthousiast over een Bijbelpassage, dat ze spontaan wilde preken. Maar helaas was dat niet toegestaan.
Op zondag hebben we verschillende kerkdiensten bijgewoond en mogen leiden. Bij de meeste diensten bleef het niet bij een aantal aanbiddingsliederen, een preek en een paar getuigenissen, maar hebben we na afloop nog mogen bidden voor vele kerkleden en hen mogen zegenen. Timon had naar “zijn” kerkdienst een ongelovige Bulgaarse vriend meegenomen die de hele dag (van 10 tot 5) heeft bijgewoond.
Daarnaast hebben we in en om de stad contact gehad met verschillende zigeuners. Verschillende middagen hebben we doorgebracht in zigeunerssloppenwijken. Het is schokkend om te zien hoe groot de verschillen zijn tussen het toeristische centrum van Varna en de kleine krotten waar de zigeuners in wonen. Twee avonden is Frank bij ons op bezoek geweest met een aantal zigeunerjongens. Frank is Duitser en een jaar of vijf geleden is hij door God geroepen om in een zigeunerwijk te gaan werken. Zonder een woord Bulgaars te spreken is hij tussen de zigeuners gaan wonen en ondertussen is hij volledig opgenomen in de gemeenschap. Hij heeft een aantal jongens als leerlingen onder zich en die leert hij vaardigheden en leiderschapskwaliteiten te ontwikkelen om als Christelijke leiders in de gemeenschap te werken. Samen met zijn jongens hebben we gevoetbald op het strand. Iets wat voor hen een jaar geleden was, omdat ze door de Bulgaren volledig worden geweerd uit de stad. Het is verschikkelijk hoe de zigeuners als minderwaardig, soms zelfs als vuil, worden behandeld door de Bulgaren.
Woensdag was een feestdag voor ons allemaal, met Matthijs als stralend middelpunt. Al drie jaar loopt hij er over na te denken, maar volgens Gods timing was dit de dag voor hem om zich te laten dopen (in de Zwarte zee). Om tien uur verzamelden we op het strand waar Matthijs met zijn voeten al in zee kort uitlegde waarom hij nu en hier gedoopt wilde worden. Daarna las Fred een passage voor uit Romeinen 6, waarna Matthijs vergezeld door Fred en Remco de zee in liepen voor de onderdompeling. Helaas was het programma voor de dag zo vol, dat een feestje na afloop er niet in zat. Maar iedereen die Matthijs die dag zag, kon aan de stralende blik in zijn ogen zien hoe blij hij was met deze gebeurtenis.
Na weken van voorbereiding hebben we afgelopen week drie dagen een Engelse club voor kinderen gehad in de 2e Baptistenkerk. Dagelijks kwamen ruim tien kinderen opdagen om les te krijgen van Tobias, Ellen, Laura, Kaitlyn en Christiaan B. En in de middagen verzorgden Timon en Rene het programma met sport en spel. De dagen waren uitputtend. Zeker omdat het niveau van de studenten lag tussen de vijf jarige Oggie die niet veel verder kwam dan ‘I am Oggie’ en ‘red’ en Emma met een Engelse moeder. Spring daar maar eens op in. Maar we hebben uiteindelijk heel veel lol gehad met de kinderen. Ieder heeft op zijn/haar niveau iets geleerd van de Engelse taal en voor ons was het fantastisch om op deze manier een zegen te kunnen zijn voor de kinderen. Timon vroeg aan God wat deze dagen betekenen in het leven van deze kinderen. En hij kreeg een beeld van een strike bij bowlen: deze dagen hebben we alles kunnen geven aan deze kinderen. En dat werkt zeker door in de “eindscore” van hun leven.
Op de boot is het de afgelopen week ook niet rustig geweest. Samen met de lokale pinkstergemeente hebben we verschillende avonden georganiseerd: een karaokefeestje, een discussieavond en een avond waarin de verschillende culturen zich presenteerden. Net als tijdens de lesfase was er een aantal enthousiastelingen die de sterren van de hemel zongen. En een aantal anderen bleef liever van een afstandje genieten en klesten met onze nieuwe vrienden. Maar ook hebben we verschillende Bulgaarse liederen gehoord. Het hoogtepunt van de culturele avond was wel Derek’s hymne aan Canada (I like Canada, ‘couse it’s good, I think you should to) en de echte Nederlandse stroopwafels.
Allemaal zijn we zowel enthousiast als verdrietig over de scheiding die dinsdag komt. We zullen elkaar gaan missen, zowel persoonlijk als in de samenwerking. Maar daarnaast is het vaak makkelijker en uitdagender om in een kleine groep te functioneren. We kunnen ons niet meer verstoppen achter de groep, maar moeten uitstappen in (nieuwe) dingen. We zouden het op prijs stellen als jullie voor ons (blijven) bidden. Bidt voor veilige reizen en goede samenwerking in de kleine groepen. En bidt voor mogelijkheden om Gods licht te laten zien op de (nieuwe) plekken waar we komen. Vooral in Balchik worden de (niet-Orthodoxe) Christenen erg vervolgd en heeft de kerk waar we mee gaan samenwerken het erg zwaar. En in Sliven zullen we veel gaan werken met zigeuners. Bidt voor wijsheid in de omgang met hen.
Voor de volledigheid volgen hier de groepen voor de komende weken:
Sliven 9 t/m 21 juni: Laurence, Yfke, Agnes, Reina, Kari, Ellen, Remco, Elisabeth, Tobias en Jacco
Varna 9 t/m 21 juni: Matthijs, Lena, Joke, Derek, Rene, Jolanda
Avontuurtocht 9 t/m 21 juni: Dylan, Gerda, Laura, Christiaan B, Christiaan G, Kaitlyn, Desiree, Kayla, Trijnie, Willemijn, Timon, Lieske
Sliven 21 t/m 30 juni : Laurence, Dylan, Yfke, Agnes, Reina, Ellen, Remco, Laura, Willemijn, Lieske, Jolanda, Derek, Joke, Trijnie, Rene, Lena
Burgas 21 t/m 30 juni : Matthijs, Gerda, Christiaan B, Christiaan G, Elisabeth, Jacco, Tobias, Timon, Kayla, Desiree, Kaitlyn
Onwijs veel suc6 en zegen bij de laatste
ReplyDeleteintesieve weken die jullie tegemoet gaan :)
Ik sluit me volledig bij de vorige 'spreker' aan.
ReplyDeleteDe moeder van Christiaan B
bedankt lieve mensen
ReplyDeleteGod bless you
anonieme DTS student ;-)
geweldig werk doen jullie!
ReplyDeleteveel succes!
groeten aan Reina Sannie